مدیریت تخصصی فناوری اطلاعات

مدیریت فناوری اطلاعات 

در دوره مدیریت فناوری متوجه خواهید شد که مدیریت فناوری اطلاعات، رشته ای است که به موجب آن تمامی منابع فناوری اطلاعات یک شرکت بر اساس نیازها  و اولویت های شرکت مدیریت می شود. این منابع ممکن است شامل سرمایه گذاری های مشهود (ملموس) مانند سخت افزار کامپیوتر، نرم افزار، داده ها، شبکه ها و  مراکز داده، و هم چنین کارکنانی باشد که برای حفظ آنها استخدام شده اند، باشد. 
مدیریت این مسئولیت در یک شرکت، مستلزم بسیاری از عملکردهای مدیریت اساسی مانند بودجه، نیروی انسانی، مدیریت تغییر، سازماندهی و کنترل همراه با سایر جنبه های منحصر به فناوری مانند طراحی نرم افزار، برنامه ریزی شبکه، پشتیبانی فنی و غیره است. 

• مدیریت فناوری اطلاعات
• هدف مدیریت فناوری چیست؟
• مدیریت فناوری اطلاعات چه گرایش هایی دارد؟
• مزایای گرایش ITSM چیست؟
• به طور کلی مدیریت پیکر بندی چیست؟
• اهمیت مدیریت پیکربندی چیست؟
• مزایای مدیریت پیکربندی چیست؟
• مدیریت دانش
• چه کسانی از مدیریت دانش استفاده می کنند؟
• چرخه ی عمر مدیریت دانش چیست؟
• مزایای مدیریت دانش چیست؟
• اهداف مدیریت دانش چیست؟
• رابطه ی فناوری اطلاعات و مدیریت دانش چیست؟
• مدیریت امنیت اطلاعات (ISM)
• مؤلفه های راهبرد آموزش و اجرا
• به چه کسی مدیر امنیت اطلاعات گفته می شود؟
• وظیفه ی مدیران فناوری اطلاعات چیست؟
• شرایط احراز شغل مدیریت امنیت اطلاعات چیست؟
• مهارت لازمه ی مدیر فناوری اطلاعات چیست؟
• آینده ی شغلی مدیر امنیت اطلاعات چگونه است؟
• وظایف و مسؤولیت های مدیران فناوری اطلاعات چیست؟

هدف مدیریت فناوری چیست؟

هدف اصلی مدیریت فناوری اطلاعات، تولید ارزش از طریق استفاده از فناوری است. برای دستیابی به این هدف، استراتژی های تجاری و تکنولوژی باید با یکدیگر هماهنگ شوند. تمرکز اصلی مدیریت فناوری اطلاعات روی ایجاد ارزش با تکنولوژی است. این کار نیاز به همسویی استراتژی های فناوری و کسب و کار دارد. در حالی که ایجاد ارزش برای یک سازمان شامل یک شبکه روابط بین محیط های داخلی و خارجی است، فناوری در بهبود زنجیره ارزش کلی یک سازمان نقش مهمی ایفا می کند. با این حال، این افزایش نیاز به مدیریت کسب و کار و فن آوری به عنوان یک تیم خلاق، همیار و همکار به جای یک کنترل صرفا مکانیکی دارد. 

مدیریت فناوری اطلاعات چه گرایش هایی دارد؟

مدیریت هماهنگی کسب کار با فناوری اطلاعات 

این هماهنگی برخلاف مواردی است که اغلب در سازمانها تجربه می شود: متخصصان فناوری اطلاعات و کسب و کار نمی توانند به دلیل تفاوت در اهداف، فرهنگ، انگیزه ها و عدم آشنایی متقابل و دانش بدست آمده، نمی توانند خلاء بین خود را پر کنند. این خلاء عموما منجر به سیستم های فناوری گران قیمت می شود که بازده کافی سرمایه

گذاری را ارائه نمی دهند. به همین دلیل، هماهنگی کسب کار در فناوری اطلاعات با تلاش برای بهبود ارزش کسب و کار و سرمایه گذاری شدیدا ارتباط دارد. 
مدیریت هماهنگی کسب کار با فناوری اطلاعات  یک حالت پویا است که در آن یک سازمان تجاری قادر به استفاده از فناوری اطلاعات (IT) برای دستیابی به اهداف کسب و کار - به طور مثال بهبود عملکرد مالی و یا رقابت در بازار است. 
مدیریت هماهنگی کسب کار با فناوری اطلاعات  ، فناوری اطلاعات را با استراتژی، مأموریت و اهداف سازمان ادغام می کند. ویژگی های کلیدی برای دستیابی به این هماهنگی عبارتند از:

• سازمان باید فناوری اطلاعات را به عنوان ابزاری برای تبدیل کسب و کار به آن نگاه کند. این کار شامل بررسی سایر جریان های درآمد و ادغام جنبه های دیگر کسب و کار با هم می شود. به عنوان مثال، استفاده از یک پایگاه داده تحلیلی برای ترکیب دو کسب و کار جدا به صورت مشترک.
• یک سازمان باید خدمات مشتری را هم به صورت خارجی و هم داخلی در حد اعلا حفظ کند. ارتباط بین سازمان و مشتریان نباید از بین برود.
• سازمان باید متخصصان فناوری اطلاعات و کسب و کار را در بخش های مختلف به طور گردشی به کار گیرد. آنها باید دانش و تجربه راجع به هر دو طرف کسب و کار را داشته باشند تا فهم و ارتباط بین بخش ها برقرار شود.
• یک سازمان باید اهداف واضح و خاصی را برای کارمندان IT و کسب و کار ارائه دهد. این یکپارچگی هر دو نهاد را برای رسیدن به یک هدف مشترک ایجاد خواهد کرد.
• سازمان باید از اینکه کارمندان فناوری اطلاعات نحوه ی سود و ضرر زیان را درک می کنند، اطمینان حاصل کند. این مسئله ی درک سود و ضرر شرکت مهم است در نتیجه پول بی دقت برای بخش IT صرف نمیشود.
• سازمان ها باید یک فرهنگ پر جنب و جوش و فراگیر ایجاد کنند. در یک شرکت نه تنها یک واحد اطلاعاتی وجود داشته باشد بلکه باید در کل شرکت هم وجود داشته باشد. این کار را مدیریت هماهنگی کسب و کار و فناوری اطلاعات انجام می دهد.

مدیریت فناوری اطلاعات و راهبردی شرکتی

مدیریت فناوری اطلاعات و راهبردی شرکتی گرایشی است که روی فناوری اطلاعات (IT)، عملکرد و مدیریت ریسک آن تمرکز دارد. اهمیت مدیریت فناوری اطلاعات به دلیل نیاز مداوم در سازمانها برای تمرکز روی اهداف استراتژیکی سازمان و مدیریت بهتر کارکنان مسئول است. این مفهوم از اصول مدیریت علمی، مدیریت کیفیت جامع و سیستم مدیریت کیفیت ISO 9001 برگرفته شده است.

 مدیریت مالی فناوری اطلاعات

مدیریت مالی فناوری اطلاعات یک عنصر استراتژی در چارچوب خدمات کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات (ITIL)  است. هدف مدیریت مالی خدمات فناوری اطلاعات (ITFM)، بهینه سازی هزینه خدمات فناوری اطلاعات با در نظر گرفتن کیفیت و عوامل خطر است. تجزیه و تحلیل این کار، هزینه را در برابر کیفیت و ریسک می سنجد تا استراتژی بهینه سازی مبتنی بر هزینه معقولانه ای ایجاد کند. سنجش برای این نیاز است که کاهش هزینه ممکن است بهترین استراتژی برای ارائه ی نتایج بهینه نباشد.  
مدیریت مالی فناوری اطلاعات رشته ای مبتنی بر اصول حسابداری و مالی است اما اصول خاصی را که برای خدمات فناوری اطلاعات کاربرد دارد مانند مدیریت دارایی ثابت، مدیریت سرمایه، حسابرسی و استهلاک را هم بدان اشاره می کند. مدیریت مالی فناوری شامل سه زیر شاخه می شود: 

• بودجه بندی: این فرایند درآمد و هزینه پول برای یک سازمان را برنامه ریزی می کند. برنامه ریزی بصورت دوره ای انجام می شود (معمولا یک بار در سال). برنامه ریزی مهم است، زیرا خطر هزینه ی کردن اضافی در آینده را کاهش می دهد. روند مشابه به همین روند، درآمد و هزینه های مربوط به ماهانه را کنترل می کند. این به این معنی است که درآمد ماهانه و هزینه های ماهانه نظارت شده و با وجوه بودجه بندی شده (یعنی برنامه ریزی شده) مقایسه می شوند. بر اساس این اطلاعات، می توان اقداماتی را جهت اجرای اصلاحات انجام داد که بودجه را در مسیر خود نگه دارد.

• حسابداری فناوری اطلاعات: این فرایند یک بخش فناوری اطلاعات را قادر می سازد تا هزینه های خود را مد نظر قرار دهد. این به ویژه به شناسایی هزینه های مشتری، خدمات یا فعالیت اشاره دارد. به عنوان مثال، حسابداری به این سؤال پاسخ می دهد: هزینه خدمات پست الکترونیکی ایمیل (به ازای هر صندوق پستی) چقدر است؟ کسی که  هزینه ی فیش آن را پرداخت می کند می خواهد پاسخ این سؤال را بداند. برای پاسخ دادن به چنین سؤالی، مدیریت مالی فناوری اطلاعات باید بداند که کدام یک از خدمات پست الکترونیکی هزینه (مثلا سخت افزار، نرم افزار، افراد و غیره) ایجاد می کنند.
•  شارژ کردن: شارژ کردن فعالیتی است که به موجب آن پرداخت هزینه برای خدمات ارائه شده ضروری است. شارژ کردن مستلزم  اینست که رویه های حسابداری و سیستم ها وجود داشته باشند و تنظیم شوند. اینکه سازمان ارائه دهنده خدمات داخلی است یا اینکه به مشتری خارجی به عنوان تجارت اصلی خدمات رسانی می کند، بین آنها تفاوت وجود دارد. در مواردی که یک سازمان فناوری اطلاعات ،ارائه دهنده خدمات داخلی است ، لازم نیست که برای خدمات فیش ارسال شود. گاهی اوقات چنین سازمان های فناوری اطلاعات تنها هزینه ها را اختصاص می دهند. اگر یک سازمان فناوری اطلاعات خدمات خود را به مشتریان خارجی به فروش برساند، قطعا برای خدمات خود فیش ارسال می کنند و درآمد کسب می کند که بودجه ی این سازمان را تأمین می کند. 

مدیریت خدمات فناوری اطلاعات

مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (ITSM) به کلیه فعالیت های اشاره دارد که توسط یک سازمان برای طراحی، برنامه ریزی، تحویل، اداره و کنترل خدمات فناوری اطلاعات (IT) ارائه شده به مشتریان انجام می شود. مدیریت خدمات فناوری اطلاعات با اتخاذ یک رویکرد فرآیندی به سمت مدیریت، تمرکز روی نیازهای مشتری و خدمات فناوری اطلاعات برای مشتریان، شناخته می شود.  

به عنوان یک رشته، ITSM با دیگر روش های مدیریت فناوری اطلاعات و مدیریت عمومی، مانند مدیریت کیفیت، مدیریت امنیت اطلاعات و مهندسی نرم افزار ارتباط و نقاط مشترک دارد. ITSM به پنج حوزه تقسیم بندی می شود:

• کاربران نهایی: کارمندان و مشتریانی که از خدمات فناوری و اطلاعات استفاده می کنند.
• خدمات: برنامه های کاربردی، سخت افزار، زیرساخت، غیره که فناوری اطلاعات آنها ارائه می دهد.
• کیفیت: حل مشکلات فناوری اطلاعات به طور کارآمد و مؤثر
• هزینه: استفاده از بودجه ی IT به نحو احسن.
• کسب و کار: قادر ساختن شرکت برای انجام عملکردهای اصلی خود و دستیابی به اهداف خود.

مزایای گرایش ITSM چیست؟

مزایای ITSM عبارتند از: هماهنگی کسب و کار IT، عملکرد و هزینه های IT قابل پیش بینی و بهبود مستمر از نظر میزان اثربخشی و قابلیت های فناوری اطلاعات. زمانی که فرآیندهای فناوری اطلاعات منظمی و به خوبی مدیریت می شوند، سازمان ها می توانند مدیریت زمان داشته باشند و زمان را به نوآوری های استراتژیکی اختصاص دهند. هم چنین موارد ذیل دیگر مزایای مهم ITSM به شمار می آیند:

• هزینه های کمتر برای عملیات IT
• بازده بالا روی سرمایه گذاری های IT
• توانایی ایجاد یک فرایند تعریف شده، قابل تکرار و قابل مدیریت.
• تحلیل کارآمد مشکلات IT
• نقش و مسؤولیت های به خوبی تعریف شده
• اجرای تغییرات IT بدون خطر
• سرعت، مقرون به صرفه بودن و اثربخشی خدمات IT را افزایش می دهد

ابزار ITSM اغلب به عنوان مجموعه کلکسیون ITSM به بازار عرضه می شود که نه تنها یک فرایند را پشتیبانی می کند، بلکه کل مجموعه ای از فرایندهای ITSM را پشتیبانی می کند.. این ابزارها معمولا شامل یک ابزار برای پایگاه داده مدیریت پیکربندی می شوند. 

مدیریت منابع شرکت: این نوع مدیریت به سیستمی اشاره دارد که به موجب آن قسمت های شرکت تدارک و توزیع مواد، بخش ها، تجهیزات و فرآورده های سازمان را با هم هماهنگ می کنند. وظایف مدیریت منبع شرکت در حوزه ی فناوری اطلاعات عبارتند از:

• هماهنگی تمام فعالیت های مربوط به تهیه کالا که با قصد خرید شروع می شوند.
• تجزیه و تحلیل شرایط لازم کالا، از جمله مشخصات اولیه، تامین کننده ترجیح داده شده، و تاریخ کالا مورد نیاز
• درخواست و ارزیابی پیشنهادات کالا مورد نیاز. بررسی و / یا مصاحبه با تامین کنندگان بالقوه برای تعیین اینکه آیا آنها مقررات لازم را رعایت می کنند یا خیر.

به طور کلی مدیریت پیکر بندی چیست؟

مدیریت پیکربندی (CM) یک فرایند مهندسی سیستم برای ایجاد و حفظ یکپارچگی عملکرد محصول، ویژگی های فیزیکی/عملکردی محصول در طول عمر آن است. فرآیند CM توسط سازمان های مهندسی نظامی برای مدیریت تغییرات از طریق چرخه ی عمر سیستم های پیچیده مانند سیستم های سلاح، وسایل نقلیه نظامی و سیستم های اطلاعاتی استفاده می شود. در خارج از ارتش، فرآیند CM نیز همراه با مدیریت خدمات IT در مهندسی عمران و دیگر بخش های صنعتی مهندسی نظیر جاده ها، پل ها، کانال ها، سدها و ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد.
CM روی رابطه عملکردی بین بخش ها، زیر سیستم ها و سیستم ها برای کنترل مؤثر تغییر در سیستم متمرکز است. CM به صحت سنجی تغییرات پیشنهادی کمک می کند که از لحاظ سیستمی اثرات سوء را به حداقل می رسانند. یک برنامه کامل CM حاوی مقرراتی  برای ذخیره، ردیابی و به روز رسانی تمام اطلاعات سیستم در یک زیر سیستم و سیستم است. 
با شرکت در دوره ی مدیریت فناوری اطلاعات که توسط مؤسسه ی آموزش عالی آزاد فن پردازان برگزار می شود و هم چنین اخذ گواهینامه ی دوره ی مدیریت فناوری اطلاعات که مورد  تأیید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است، می توانید مهارت شغلی لازم خود را در رشته ی مدیریت فناوری اطلاعات کسب کنید. 

اهمیت مدیریت پیکربندی چیست؟ 

تقریبا هر کسی در سازمان در مدیریت پیکربندی نقش موثر و کارآمدی دارد. به دلیل اینکه افراد بسیاری در سازمان نقش خود را درک نمی کنند، مشکلات بسیاری بوجود می آید. فرایندهای مدیریت پیکربندی، مانند رهبر ارکستر باید مطمئن شود که همه افراد در حال کار بر روی یک ورق موسیقی هستند. 
بدون هیچ گونه مدیریت پیکربندی، هرج و مرج وجود خواهد بود. CM سازمانها را از قانون مورفی  محافظت می کند - "هر اشتباهی که قرار است رخ دهد، رخ می دهد". هنگامی که خطای رخ می دهد که نیازمند اصلاح است، ضروریست که سازمان ها بتوانند دقیق ترین و جدیدترین اطلاعات را بیابند و از آنها استفاده کنند. اگر یکی از موارد ذیل در سازمان تان رخ داد، بیانگر اینست که فرآیندهای مرتبط با مدیریت پیکربندی شما نیاز به بهتر شدن دارند.

• محصولات تولید شده اند و قطعات برای پیکربندی های اشتباه خریداری شده اند.
• افراد ساعت ها به دنبال اطلاعات به روز هستند، از این رو تلاش بیشتری برای تصمیم گیری درباره ی موضوعی می کنند.

• زمانی که ایجاد تغییر برای سند سازی و تولید محصول زمان بسیار صرف می شود.
• تغییرات غیرمجاز که روی محصولات، سندسازی، ابزارهای کاری خاص، تجهیزات آزمایش، غیره انجام می شود.
• ارتباط بین بخش ها ضعیف است.
• سندسازی محصول و ایجاد تغییرات در سندسازی به عنوان بخشی از هزینه واقعی محاسبه می شود.
• ایده های بد ارائه می شوند و اشتباهات هزینه بردار رخ می دهند.
• زمانیکه اشتباهی رخ دهد، عدم مسؤلیت پذیری وجود داشته باشد.
• سطح نارضایتی مشتری قابل قبول نیست.
• ارائه ی محصولات زیاد طول می کشد و بیش از حد بودجه بوده و فراتر از جدول زمانبندی است.
• اهداف تولیداتی (از قبیل هزینه، زمانبندی، عملکرد، کیفیت، غیره) برآورده نمی شوند.
• عیب در توانایی های تأمین کننده CM

مزایای مدیریت پیکربندی چیست؟

مدیریت پیکربندی به هر بخش از کسب و کار شما کمک می کند، حال می خواهد این به صورت یک جریان کاری برای طراحی و تولید محصول، نحوه ی رویارویی با مشکلات مشتری یا روندی باشد بخش فناوری اطلاعات آن را برای پیاده سازی یک برنامه ی کاربردی یا نرم افزار دنبال می کند. 

مدیریت دانش 

«سرمایه گذاری روی دانش بهترین منفعت را به همراه دارد»
بنجامین فرانکلین
مدیریت دانش (KM) فرآیند ایجاد، به اشتراک گذاری، استفاده و مدیریت دانش و اطلاعات یک سازمان است. مدیریت دانش به یک رویکرد چند رشته ای برای دستیابی به اهداف سازمانی بوسیله ی استفاده  از دانش به نحو احسن اشاره دارد. 
زمینه مدیریت دانش شناسایی دو نوع  از دانش را شناسایی می کند. دانش صریح و دانش ضمنی. دانش صریح دانش یا مهارتی است که می تواند به آسانی بیان و درک شود و به همین دلیل به راحتی به دیگران منتقل می شود (این نیز به عنوان دانش رسمی یا مدون نیز شناخته می شود). برخلاف آن، دانش ضمنی، دانشی است بیان، فهم و انتقال آن به دیگران دشوار است. 
تقسیم بندی های دیگر دانش به صورت ذیل است:

• دانش حقیقی که داده های قابل اندازه گیری، مشاهده و اثبات است.
• دانش مفهومی که مرتبط با چشم اندازها و سیستم ها است.
• دانش مفروض که ریشه در فرضیات یا قضاوت ها دارد.

• دانش روش شناسی که مرتبط با تصمیم گیری و حل مشکل است.

مدیریت دانش یادگیری سازمانی را ممکن می سازد ، مفهومی که در آن شرکت ها نه تنها روی تولید یک محصول یا خدمات سرمایه گذاری می کنند، بلکه روی دانش هایی سرمایه گذاری می کنند که این فرایندهای تولید را در بر می گیرد. شرکت هایی که برای یادگیری سازمانی وقت صرف می کنند، علاقه مند به حفظ و تقویت دانش های داخلی در سطح سازمانی هستند - نه تنها به افراد کمک می کند تا مهارت های خاصی را یاد بگیرند، بلکه اطمینان حاصل می کنند که این دانش در نیروی کار پخش می شود و برای آنها در دسترس است.

چه کسانی از مدیریت دانش استفاده می کنند؟

مدیریت دانش را می توان در بسیاری از صنایع به طور وسیع اجرا کرد. با این حال، روشی که مدیریت دانش را به کار می گیرید ممکن است به عواملی همچون صنعت و اندازه ی شرکت بستگی داشته باشند. از مدیریت دانش برای سازمان های بزرگ و کوچک به صورت متفاوت استفاده می شود. شرکت های کوچک (یا نوپا) باید در همان ابتدا کار، مزیت رقابتی بازار را پیش ببرند و از این رو، بوسیله ی مدون و ذخیره کردن دانش در بازار خود، نفع می برند. 
شرکت های بزرگ، حتی شرکت های دارای قدرت بی نظیر در بازار خود، از مدیریت دانش استفاده می کنند تا در عصر دیجیتالی که کسب و کارها مداوم در حال تغییر هستند سریعا اقدام به عمل کنند. بدون وجود یک سیستم قابل اعتماد برای ذخیره و انباشتن دانش جدید، واکنش نشان دادن به این تغیرات در کسب و کار، دشوار خواهد بود. با وجود این، به دلیل اینکه نگاه مدیریت دانش به هر فرد اینست که هر فرد خود یک نوع منبع دانش است، هم شرکت های کوچک و هم بزرگ می توانند از مدیریت دانش بهره مند شوند. 

چرخه ی عمر مدیریت دانش چیست؟

چرخه ی عمر مدیریت دانش مراحل خاصی دارد. این چرخه شامل فرایندها، ابزارها و فناوری هایی است که چرخه ی مدیریت دانش را می سازند. این مراحل عبارتند از:

• خلق کردن: خلق کردن عبارتست است خلق دانش به صورت ضمنی یا صریح. 
• به اشتراک گذاشتن: پس از خلق دانش، دانش از طریق جلسات، مکالمات با فناوری اطلاعات (صفحات وب، صفحات فیسبوک یا اینستاگرام، لینکدین، توئیتر، فایل های کمکی و سیستم های اطلاعاتی) به اشتراک گذاشته می شود. 
• ذخیره سازی: در این مرحله، دانش ذخیره می شود و در یک مخزن متمرکز مانند سیستم های اطلاعاتی سفارشی سازی شده، پلتفورم های همکاری تیمی زمثل رد بوت، اسلک ، ترلو  و پلتفورم های ذخیره سازی آنلاین، دسته بندی و ذخیره می شوند. 
• استفاده کردن: در این مرحله دانش در دسترس قرار می گیرد و از آن استفاده می شود تا فرآیندهای کاری تعیین شوند، اهداف و برنامه های کسب و کار ایجاد شوند و با همکاران و مشتریان ارتباط برقرار شود. 
• به روز رسانی: در این مرحله، دانش بازبینی می شود و برای حفظ استانداردهای قابل قبول محیط کاری اصلاح/به روز رسانی می شوند.

مزایای مدیریت دانش چیست؟

در حالی که ممکن است به نظر رسد این مسأله مستقیما با تاکتیک های مدیریت دانش مرتبط باشد، هدف اصلی افزایش بهره وری شرکت برای بهبود تصمیم گیری در کسب و کار است. ایده این است که ایجاد تخصص در سازمان خود - و پخش کردن آن در میان کارکنان - توانایی شما را در تصمیم گیری های آگاهانه، سریع تر و در نهایت سودآور تر تقویت می کند. مزایای مدیریت دانش موفقیت آمیز عبارتند از:

• افزایش همکاری و خلق ایده
• بهتر کردن فرهنگ به اشتراک گذاری
• حفظ سرمایه ی معنوی
• نگاه به سرمایه ی انسان به عنوان یک دارایی که باعث می شود کارکنان به خاطر دانش خود، احساس احترام کنند.
• کسب و ذخیره سازی دانش برای نیروی کاری آینده.

اهداف مدیریت دانش چیست؟

نقش اصلی مدیریت دانش این است که به "گره های دانش" متصل شود. این گره ها می توانند هم شامل افرادی شود که دانش را ارائه می کنند و هم شامل افرادی شود که به دنبال دانش هستند. بنابراین دانش کسی دانش را ارائه می کند ممکن است در نهایت به ذهن فردی که این دانش را جستجو می کند، منتقل شود تا تصمیم جدیدی گرفته شود. مدیریت  دانش، ابزار حصول و ذخیره سازی دانش  را فراهم می کند. 

رابطه ی فناوری اطلاعات و مدیریت دانش چیست؟

فناوری اطلاعات تعدادی از عملکردهایی را فراهم می کند که مدیریت دانش را ممکن می سازد. اجتماعی شدن نیاز به تعامل بین دو یا چند فرد بیشتری با منافع مشابه و / یا همپوشانی دارند. ارتباطات، هماهنگی و عملکردهای پشتیبانی فرآیند گروهی ارائه شده توسط فناوری اطلاعات در تسهیل فرآیند اجتماعی شدن مفید هستند. 
فن آوری اطلاعات به عنوان یک ابزار توانمند در تسهیل مدیریت دانش شناخته شده است است. فن آوری اطلاعات می تواند به جویندگان دانش و کارشناسان دخیل در کسب دانش کمک کند. به عنوان مثال، برای اینکه دانش ضمنی به فرایند اجتماعی شدن تبدیل شود، از فن آوری های اطلاعات مانند پست الکترونیک، لیست بحث، کنفرانس های چند رسانه ای ، و برنامه های کاربردی بارش مغزی استفاده می شد. این ابزارهای فناوری های اطلاعات، بوسیله ی برقراری ارتباط افراد با یکدیگر، باعث می شود تا دانش سازمانی در سراسر سازمان گسترش یابد.

مطالعات اخیر نشان می دهد که فناوری در مدیریت دانش نقش به سزایی داشته است. گاهی اوقات وقتی افراد از لحاظ جغرافیایی در مکان های دور قرار می گیرند، فناوری اطلاعات به طور ویژه در گردهم آوردن افراد با در کنار یکدیگر نقش مهمی ایفا می کند. فن آوری در مدیریت محتوای شرکت ها به وسیله ی تدوین دانش کمک می کند. قابل به ذکر است اما بدون استراتژی مناسب و یا یک پروسه ی قوی، این کار نتیجه خوبی مثمر ثمری نخواهد داشت.
برای درک بهتر رابطه ی بین مدیریت دانش و فناوری اطلاعات در اینجا مثالی ذکر می کنیم.

به عنوان مثال شخصی در شهری به نام X روی تولیدی کار می کند. شخصی دیگر به نام Y در شهری دیگر روی توسعه ی محصول جد ید کار می کند. هر دو این افراد برای یک عرضه کننده ی محصول کار می کنند ولی با هم فاصله ی زیادی دارند مثلا1000 کیلومتر). آنها یکدیگر را نمی شناسند.
کاری که مدیر دانش انجام می دهد متصل کردن این دو شخص به یکدیگر است. وی این کار را با ابزاری های مدیریت دانش و فناوری اطلاعات مثل پایگاه های داده دانش، کارهای گروهی، پلتفورم های به اشتراک گذاری دانش، ویکی ها، آر اس اس ها (RSS)، بلگ های کاری انجام می دهد. این کار باعث می شود این دو فرد با هم در تماس بوده و ایده های کاری خود را به اشتراک بگذارند. مزایای استفاده از این کار عبارتند از:

• بهبود کار گروهی و ارتباطات
• شفافیت بیشتر در روند پیشرفت پروژه
• پست های الکترونیک و جلسات کمتر
• کارایی بهتر پروژه ها

قابل ذکر است که افرادی که موفق به دریافت مدرک مدیریت فناوری اطلاعات از مؤسسه ی آموزش عالی آزاد فن پردازان شوند، با استفاده از مدیریت دانش می توانند مشکلات بوجود آمده در کسب و کار را حل کنند و ایده های جدیدی برای پیشرفت کار ارائه دهند.

مدیریت امنیت اطلاعات (ISM)

مدیریت امنیت اطلاعات (ISM) اشاره به کارهای نظارتی دارد که سازمان نیاز به پیاده سازی آنها دارد. مدیریت امنیت اطلاعات باید اطمینان حاصل کند که داده ها و اطلاعات شرکت یا سازمان از تهدیدات و آسیب ها و خطرات جدی در امان است. به طور گسترده، ISM شامل مدیریت ریسک اطلاعات است؛ فرآیندی که شامل ارزیابی ریسک هایی است که سازمان باید در مدیریت و حفاظت از اطلاعات و داده ها نقش حیاتی ایفاء کند. 
مدیریت امنیت اطلاعات اساسا به معنی مدیریت و کاهش تهدیدات و آسیب پذیری های مختلف به داده ها و اطلاعات است، در حالی که همزمان با آن با استفاده از سنجش احتمال وقوع رخداد خطرات و تهدیدها، امنیت اطلاعات و داده ها را مدیریت می کند. پس از اینکه شناسایی و ارزیابی اطلاعات و داده ها انجام گرفت، مدیریت ریسک و کاهش تهدیدهای وارد به اطلاعات شامل تحلیل موارد زیر می شود:

• تهدیدات: حوادث غیر مترقبه که باعث زیان یا ضرر عمدی یا تصادفی به اطلاعات یا سوء استفاده از آنها می شود.
• آسیب پذیری: اینکه چقدر اطلاعات، داده ها و نظارت های مرتبط با آن در برابر استخراج یا تهدیدات دیگر حساس است.
• تأثیر و احتمال: میزان آسیب احتمالی به اطلاعات از طریق تهدیدات و خطرات و اینکه تا چه اندازه این خطرات جدی هستند. ممکن است تحلیل سود و زیان بخشی از ارزیابی میزان تأثیر یا جدا از آن باشد.

• کاهش تهدیدات: روش یا روش های پیشنهادی برای به حداقل رساندن اثر و احتمال تهدیدات و خطرات. 

زمانیکه یک تهدید/خطر احتمالی برای اطلاعات شناسایی و ارزیابی شد، یک برنامه ی کاهش تهدیدات طراحی می شود. روش کاهش تهدیدات بستگی به حوزه های فناوری اطلاعات دارد.

مؤلفه های راهبرد آموزش و اجرا

اجرای کارآمد مدیریت امنیت اطلاعات (شامل مدیریت ریسک و کاهش تهدیدات) مستلزم یک راهبرد مدیریتی است که نیازمند توجه به موارد ذیل است:

• مدیریت امنیت اطلاعات در سطح بالا باید شدیدا پشتیبان اقدامات پیشگیرانه درباره ی امنیت اطلاعات باشد.
• راهبرد امنیت اطلاعات و آموزش آن باید یکپارچه باشند تا اطمینان حاصل شود که تمامی پرسنل به طور مثبت تحت تأثیر برنامه ی امنیت اطلاعات سازمانی قرار گرفته باشند.
• روش های ارزیابی مناسب برای " سنجش کارآیی کلی آموزش و برنامه ی آگاهی از تهدیدات
• خط مشی ها و روندهایی که به درستی ارائه، اجرا و پیاده سازی می شوند، نه تنها ریسک را کاهش می دهند بلکه پیروی از قوانین، استانداردها و خط مشی ها را تضمین می کند.

به چه کسی مدیر امنیت اطلاعات گفته می شود؟

یک مدیر امنیت اطلاعات کسی است که مسئول حفاظت از رایانه ها، شبکه ها و داده های سازمان در برابر ویروس های کامپیوتری، نقض های امنیتی و حملات هکرهای مخرب است.
هنگامی که سیستم های فناوری اطلاعات سازمان به علت این نوع حمله ها مختل می شوند، اطلاعات مهم و بسیار محرمانه می توانند از بین بروند. سازمانها همچنین می توانند مقدار قابل توجهی از درآمد را از دست بدهند و ممکن است برای خراب شدن داده های خود با جریمه مواجه شوند. بنابراین ضروری است که سازمانها اقدامات امنیتی مناسب داشته باشند.
 

وظیفه ی مدیران فناوری اطلاعات چیست؟

 مدیران امنیتی اطلاعات با شناسایی مناطق ضعیف که ممکن است آسیب پذیر باشند، نقش مهمی در اجتناب از فاجعه ها ایفاء می کنند. آنها اقدامات امنیتی سازمان مانند نرم افزار ضد ویروس، رمز عبور و دیوار آتش را برای شناسایی هر منطقه ای که سیستم های اطلاعاتی را در برابر حمله آسیب پذیر می کند، ارزیابی می کنند. آنها همچنین گزارش های تولید شده توسط سیستم نظارت را برای شناسایی هر چیزی که ممکن است خطری در آینده داشته باشد، تحلیل می کنند. 
مدیران امنیتی اطلاعات همچنین سیستم های پشتیبان و امنیت را مدیریت می کنند، بازیابی اطلاعات را در شرایط فاجعه بار انجام می دهند و بر تحقیقات مربوط به نقض امنیت نظارت می کنند. 
هم چنین، مدیران امنیت اطلاعات کارمندان را آموزش می دهند، خطرات امنیتی و همچنین نیاز به استفاده از گذر واژه های قوی و حفاظت از داده ها در هنگام استفاده از دستگاه های تلفن همراه در خارج از دفتر را توضیح می دهند. بر اساس درجه ی شغلی (مدیرعامل، سرپرست، غیره) و عملکرد شغلی آنها ، به کارمندان و مدیران معمولا سطوح مختلف دسترسی به اطلاعات شرکت داده می شود.
مدیران امنیت اطلاعات ، امنیت اطلاعات سازمان را، مانند دیوارهای آتش، نرم افزارهای ضد ویروس و رمزهای عبور ارزیابی می کنند تا هر گونه نقطه ضعف که ممکن است سیستم های اطلاعاتی در برابر آن آسیب پذیر باشند را شناسایی کنند. آنها ممکن است حملات شبیه سازی شده را برای تست کارایی اقدامات امنیتی انجام دهند. آنها همچنین پوشش امنیتی را اولویت بندی می کنند تا اطمینان حاصل شود که داده های مهم استراتژیک مانند اطلاعات تجاری یا اطلاعات شخصی از بالاترین سطح حفاظت برخوردار باشند.
با توجه به موارد فوق الذکر، افراد علاقه مند به رشته ی مدیریت فناوری اطلاعات می توانند با شرکت در دوره ی مدیریت فناوری اطلاعات ارائه شده توسط مؤسسه ی آموزش عالی آزاد فن پردازان دانش لازم برای ورود به بازار کار را به دست آورند. 
 

شرایط احراز شغل مدیریت امنیت اطلاعات چیست؟

طبق آمار دفتر آمار ایالات متحده، یک مدرک لیسانس در زمینه علوم رایانه، برنامه نویسی یا یک رشته مرتبط با آن حداقل نیاز به این موقعیت شغلی است. پیچیدگی و اهمیت شغل به این معنی است که کارفرمایان ممکن است ترجیح دهند کارکنانی را که دارای مدارک بالاتر هستند مانند کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار در سیستم های اطلاعاتی استخدام کنند. مدیران همچنین می توانند گواهینامه را از طریق یک سازمان مانند کنسرسیوم صدور گواهینامه بین المللی سیستم های اطلاعاتی، که مدارک حرفه ای امنیت سیستم های اطلاعاتی تأیید شده را ارائه می دهد، دریافت کنند. 
 

مهارت لازمه ی مدیر فناوری اطلاعات چیست؟

این مدیران باید پیش زمینه ی اطلاعاتی قوی در فناوری اطلاعات با درک روشن چالش های امنیت اطلاعات داشته باشند. مدیران امنیت اطلاعات نیاز به توانایی های تحلیلی و حل مسائل عالی برای شناسایی و رفع خطرات امنیتی دارند. برای ایجاد درک و آگاهی از مسائل امنیتی در سراسر سازمان، آنها باید مهارت های ارتباطی و ارائه ی مطلب عالی داشته باشند. آنها همچنین نیاز به مهارت های خوب کار تیمی برای توسعه راه حل های امنیتی  در همکاری با دیگر متخصصان فن آوری اطلاعات دارند. 

آینده ی شغلی مدیر امنیت اطلاعات چگونه است؟

فناوری موجب تغییر زیادی در محل کار می شود. بر خلاف گذشته، شرکت ها و کسب و کارهای بسیاری به منظور دستیابی به کارایی در عملیات خود، به سیستم های اطلاعاتی تبدیل می شوند. همانطور که این روند ادامه پیدا می کند، مدت زمان کمی طول نخواهد کشید که کل محیط کار روی پلتفورم های دیجیتالی کار خواهند کرد. برای رسیدن به این سطح، این مسؤلیت مدیران IT است تا چنین سیستم هایی را پیاده  کنند. 
طبق آمار اداره آمار کار، متخصصان امنیت اطلاعات در ماه مه سال 2010 دستمزد متوسط به مبلغ 75،660 دلار دریافت کردند. پیش بینی می شود اشتغال در این حرفه تا 2020 رشد 22 درصدی داشته باشد، که در مقایسه با رشد متوسط پیش بینی شده 14 درصد برای تمام مشاغل ایالات متحده است.
علاوه بر این، صنایعی وجود دارند که به شدت جنبه های مختلف فناوری اطلاعات را در عملیات خود پیاده سازی می کنند. یکی از این صنایع صنعت سلامت است. همانطور که این پیشرفت رخ می دهد، استفاده از سیستم های IT افزایش خواهد یافت و از این رو منجر به ایجاد شغل برای مدیران فناوری اطلاعات خواهد شد. اداره ی آمار کار ایالات متحده ی آمریکا اعلام می کند  میزان اشتغال برای مدیران IT انتظار می رود که 26 درصد رشد کند.
به دلیل اینکه کسب و کار ها باید بدانند که برای بقاء باید مجهز به فناوری باشند یا در غیر این صورت از جریان کسب و کار امروزی عقب می افتند، نیاز مبرم به افراد با مهارت و مجرب در این رشته احساس می شود. برای حرفه ای که علاقه مند به فناوری و رهبری دیگران در یک سازمان است، موقعیت شغلی یک مدیر فناوری اطلاعات انتخاب عاقلانه ای است.

جالب است بدانید که مؤسسه ی آموزش عالی آزاد فن پردازان به برگزاری دوره های مدیریت فناوری اطلاعات اقدام کرده است تا افراد علاقه مند به  حوزه ی مدیریت فناوری اطلاعات بتوانند مهارت های خود را افزایش دهند.
مدیران فناوری اطلاعات باید دارای چه تحصیلاتی باشند؟
مدیران فناوری اطلاعات به طور معمول نیاز به یک مدرک لیسانس در کامپیوتر و یا علوم اطلاعاتی، از جمله دوره های آموزشی در برنامه نویسی کامپیوتر، توسعه نرم افزار و ریاضیات است. همچنین بسیاری از سازمان ها مديران فناوری اطلاعات خود را به ملزم به داشتن مدرک کارشناسی ارشد مدرک کارشناسی ارشد می کنند. اغلب مدیران فناوری قبل از ارتقاء به شغل مدیریتی، 5 تا 10 سال در یک شغل فناوری اطلاعات زمان می گذارند، اما شرکت های کوچکتر معمولا تجربه شرکت های بزرگ را ندارند. مدیران موفق فناوری اطلاعات می توانند به سرپرستان فناوری اطلاعات، افسران ارشد فناوری و حتی افسران اطلاعات ارشد ارتقاء یابند.
میزان درآمد مدیران فناوری اطلاعات چقدر است؟
طبق گزارش اداره آمار کار ایالات متحده آمریکا، مدیران IT در سال 2016 دستمزد متوسط 135،800 دلار دریافت کردند. بالاترین دستمزد 208000 دلار بوده است، در حالی که کمترین پرداختی 82.360 دلار در سال 2016 به بوده است. در ایران طبق آمار داده شده و بررسی های انجام شده میانگین حقوق دریافتی مدیران فناوری اطلاعات بر اساس سابقه کار و مدرک دانشگاهی از 1.5 تا 8 میلیون تومان در ماه است.

وظایف و مسؤولیت های مدیران فناوری اطلاعات چیست؟

مدیران فناوری اطلاعات که همچنین به عنوان مدیران پروژه های فناوری اطلاعات نام برده می شوند، وظایفی را در زمینه برنامه ریزی، هماهنگی و هدایت فعالیت های مرتبط با کامپیوتر در سازمان های مربوطه خود انجام می دهند. در این راستا، این مدیران مسئول تعیین اهداف فناوری اطلاعات هستند و تضمین می کنند که سازمانی که برای آن کار می کنند ، سیستم های کامپیوتری لازم برای دستیابی به این اهداف در اختیار دارند. دیگر وظایف مدیران فناوری اطلاعات عبارتند از:

• تحلیل اینکه سازمان آنها با توجه به سیستم های کامپیوتری به چه چیز نیاز دارند و پیشنهاد ارتقاء احتمالی این سیستم ها به مدیران اجرایی.
• تعیین نیازهای کوتاه مدت پرسنل IT
• برنامه ریزی برای نصب و تعمیر نرم افزار یا سخت افزار
• اطمینان حاصل از امن بودن اسناد الکترونیکی در برابر حملات شبکه ای

• شناسایی بهترین وندورها   برای خدمات رسانی با کیفیت بالا
• ارزیابی و تعیین وظایف به متخصصان IT مانند متخصصین پشتیبانی فنی کامپیوتر، تحلیل گرهای امنیت اطلاعات، تحلیل گر های سیستم های کامپیوتر و توسعه دهندگان نرم افزار
• آشنایی نزدیک با فناوری های جدید و ارتقاء سیستم های کامپیوتری سازمان